സ്വയാശ്രയ സ്ഥാപനം എന്നാല് വരവുചിലവുകള് സ്വന്തമായി നിയന്ത്രിക്കാന് കഴീവുള്ള സ്ഥാപനം എന്നര്ത്ഥം. അത് ഒരു ജുവലറി ഷോപ്പോ, സുപ്പര് ബസാറോ, ദിനേശ് ബീഡിയോ, കള്ള് ഷാപ്പോ, കോളേജോ ആകാം. അങ്ങനെയുള്ള ഒരു സ്ഥാപനങ്ങളും അവരുടെ വരുമാനത്തിന്റെ പകുതി പാവങ്ങള്ക്ക് വെറുതെ കൊടുക്കാന് ഒരു സര്ക്കാര് പറയുന്നതില് എന്താണൊരു ന്യായം?
ഏതേലും ഒരു സ്വര്ണ്ണക്കടക്കാരന്, പാവപ്പെട്ടവന്റെ മകളെ കെട്ടിക്കാന് പകുതി വിലക്കു സ്വര്ണ്ണം കൊടുക്കോ?
ദിനേശ് ബീഡി പാവപ്പെട്ടവനു വെറുതെ കൊടുക്കോ?
കള്ള് ഷാപ്പില് പാവപ്പെട്ടവനു ഒരു പെഗ്ഗ് വെറുതെ കൊടുക്കോ?
ഇല്ല എന്നാണു മുക്കുവന് മനസ്സില്ലാക്കാന് കഴിയുന്നതു.
സ്വയാശ്രയ കോളേജും ഒരു ബിസിനസ്സാണു. അതാരു നടത്തിയാലും, അപ്പോള് എന്തിനാ സര്ക്കാര് അതിലിടപെട്ട് 50:50 അനുപാതം പറയുന്നതു? ബിസിനസ്സ് നന്നാക്കാന് വേണ്ടി അവര്ക്കിഷ്ടമുള്ള കോഴ വാങ്ങിക്കോള്ളട്ടേ. കോഴ വാങ്ങുന്ന കോളേജുകളുടെ സ്റ്റാന്ഡേര്ഡ് കുറയും. മന്ദബുദ്ദികാളാവും ഇവിടെ നിന്ന് പഠിച്ചിറങ്ങുക എന്നീ കുറെ ന്യായങ്ങള് ഞാന് കേട്ടിട്ടുണ്ട്. ആയിരിക്കാം, ചിലവ അതുപോലെ ആയിത്തീരും. അവയെ ഇന്ഡസ്ടി തന്നെ വേണ്ടാന്ന് വക്കില്ലേ? ഇപ്പോള് എത്ര തെലുങ്കന് സര്വകലശാലകളെ ഡീലിസ്റ്റ് ചെയ്തിരിക്കുന്നു.
ഇന്ന് ലോകത്തുള്ള ഏറ്റവും നല്ല കോളേജുകളില് പലതും സ്വയാശ്രയ സ്ഥാപനങ്ങളല്ലേ? eg: MIT,Cambridge,Oxford,Warton business. അവര്ക്കെങ്ങിനെ നന്നാവാന് സാധിച്ചു. കോളേജില് കഴിവുള്ള വിദ്യാര്ത്ഥികളെ വരുത്തിച്ചു. അതിനവര് പാവപ്പെട്ട കുട്ടികള്ക്ക് സ്കോളര്ഷിപ്പ് കൊടുത്തു.
ഇനിയിപ്പോള് പാവപ്പെട്ടവനു, ഇത്രയും കോഴ കൊടുത്ത് എങ്ങിനെ പഠിക്കാന് സാധിക്കും? വിദ്യ ആര്ക്കും നിഷേധിക്കരുത് എന്നാണു മുക്കുവണ്ടേയും അഭിപ്രായം. അതിനു സ്വയാശ്രയ കോളേജു കാരെ പിഴിയേണ്ട കാര്യമില്ല എന്നാണെനിക്കു തോന്നുന്നതു. അപ്പോള് പിന്നെ എങ്ങനെ ഇവരെ പഠിപ്പിക്കാന് പറ്റും?
ദാ ദിങ്ങനെ:
ബിസിനസ്സ് ടാക്സ് സര്ക്കാരിനു കൂട്ടാന് ഒരു ശുഭവസ്ത്രധാരികളുടേയും അനുവാദം വേണ്ടാ എന്നാണെനിക്കു തോന്നുന്നത്. അപ്പോള് ഒരു 20% ടാക്സ് സ്വയാശ്രയ കോളേജുകള്ക്കേര്പ്പെടുത്തുക. ഈ കിട്ടുന്ന തുക പാവപ്പെട്ടവനു പഠിക്കാന് ലോണായി കൊടുക്കുക.
എന്തെ, ലോണ്? നല്ല ചൊദ്യം. ഉന്നത വിദ്യഭ്യാസം കഴിഞ്ഞ് ആരും ചേമ്പ് നടാന് പോവാറില്ല. അവര് നല്ല ശാംമ്പളത്തില് ജോലിക്കു പോകുന്നു. അത് മിക്കപ്പോഴും അന്യനാടുകളിലാണു( എന്തേ അന്യ നാടുകളില്, അത് നമ്മുടെ കൈയിലിരിപ്പ് കൊണ്ടല്ലേ?), അപ്പോള് വെറുതെ പഠിപ്പിച്ചിട്ട് സര്ക്കാരിനെന്ത് ലാഭം? ജോലി കിട്ടുമ്പോള് പലിശയടക്കം തിരിച്ച് വാങ്ങുക.
അങ്ങനെയായാല്, ആദ്യ നാലു വര്ഷം 5-ല് ഒന്ന് പാവപ്പെട്ടവനു ഉന്നത വിദ്യഭ്യാസം കിട്ടിയില്ലേ? 8 വര്ഷം കഴിയുമ്പോള് ആദ്യ നാലുവര്ഷം കൊടുത്ത കാശ് തിരിച്ച് കിട്ടുന്നു. ഒരു 10% കിട്ടിയില്ല എന്ന് കരുതുക. എന്നാലും മുതലും പലിശയും കൂടി 5-ല് ഒന്ന് വരും. അപ്പോള് ഒരു 20 വര്ഷം കൊണ്ട് 1:1 അനുപാതത്തില് പാവപ്പെട്ടവനു ഉന്നത വിദ്യഭ്യാസം കിട്ടിയോ? ഇനിയുള്ള ഓരോ വര്ഷവും, സര്ക്കാരിനു കാശ് കൂടുന്നു. അപ്പോള് ഇത് ഒരു കാഷ് കൌ ആയില്ലേ സോദരാ?
ഇങ്ങനെയായാല് ഒരു കാര്യം നടക്കില്ല. പാര്ട്ടി പ്രവര്ത്തനം. കാരണം പഠിക്കുന്നതിനു മുതല് മുടക്കുണ്ട്. അതുകൊണ്ട് മണ്ടേലെയെ വെറുതെ വിടാനൊന്നും പറഞ്ഞ് സമരം നടത്താന് ആളെ കിട്ടില്ല. അതു പാര്ട്ടിക്കാര്ക്ക് ക്ഷീണം ചെയ്യും. അതുകൊണ്ട് ഇത് ഒരു പാര്ട്ടിയും സമ്മതിക്കില്ല. അതാണു ഫ്രീ വിദ്യഭ്യാസത്തിനു, പാര്ട്ടി കോലാഹലങ്ങള് ഉണ്ടാക്കുന്നതു. അല്ലാതെ പാവപ്പെട്ടവനെ പഠിപ്പിക്കാനാ?
ഇനി കള്ളപ്പണമായി കാശ് കൊടുത്താല് സര്ക്കാരിനെങ്ങിനെ ടാക്സ് കിട്ടും. അതും നല്ല ചോദ്യം? ഇവിടെ ചുമ്മാ കാശ് കൊടുത്ത് വിജിലെന്സിനേയും,പോലീസിനേയും നിര്ത്തിയിരിക്കുന്നതെന്തിനാ? അവരെ ഭരിക്കാന് കഴിവില്ലെങ്കില് പിന്നെ എന്തിനാ അധികാരം?
Thursday, November 22, 2007
Tuesday, November 13, 2007
ആഴക്കടല് മീന്പിടുത്തം!
മീന് പിടിക്കാന് പോയി ഒന്നും കിട്ടിയില്ലേല് മത്രമല്ല മറക്കാന് പറ്റാത്ത ഒരോര്മ്മയാവുക.
കുട്ടിക്കാലത്ത് കണ്ണന്കുളത്തിലും,ചിറക്കുളത്തിലും ചൂണ്ട ഇട്ടിട്ടുണ്ട്, പിന്നെ ഊത്തല് പിടുത്തത്തിനും, ഈസ്റ്റര് വടമ മീന്പിടുത്തത്തിനും അപ്പനു ഒരു സഹായി, എന്നല്ലാതെ എനിക്ക് ഒരു പരിചയവും മീന് പിടുത്തത്തിലില്ല. ചൂണ്ട ഇടുന്നത് അപ്പനറിഞ്ഞാല് അന്ന് വൈകിട്ട് ഒരു ലോഡ് ഊരി വടിക്ക് കുറവുണ്ടാകും എങ്കിലും എനിക്ക് ചൂണ്ടല് ഒരു ഹരമായിരുന്നു. കിട്ടുന്നത് വെറും പരലും,മുത്തി,മാഗ്ലംജി,ആര,കാരി എന്നിവയല്ലാതെ ഒന്നും എന്റെ ഓര്മയിലില്ല. അതെങ്ങിനാ, മീന്ചാത്തന് ബെന്നി,കുറുക്കന് ജോയി,കോറോന് ജോസേട്ടന്, കൂനാച്ചി എന്നിവര് ആ കരയിലുള്ളിടത്തോളം കാലം ഒരു മീനും ഒരു കൊളത്തിലും കണില്ല. ഈവക മീനുകളൊക്കെ ഇന്ന് ഉണ്ടോ എന്തോ?
കാലങ്ങള്ക്കുശേഷം എബി വിളിച്ച് “ഡാ നമ്മുക്ക് ആഴക്കടലില് ചൂണ്ടാന് പോകാം” എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള് എനിക്കുണ്ടായ ഒരു സന്തോഷം, ഇന്ന് അപ്പന്റെ തല്ലു കൊള്ളാതെ ഒരു ദിവസം മൊത്തം ചൂണ്ടാലോ.
ഡാ എബീ നീ അന്നാ വേറെ കുറെ അണ്ണന്മാരെ കൂടി കൂട്ട്. അപ്പോള് പോക്കിനു ഒരു ഗുമ്മുവരും എന്താ? അവന് കേട്ടപാടെ ന്വൂ ഇഗ്ലണ്ടില് അറിയുന്ന എല്ലാവരേയും തലേന്നേ വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ചു.
ഡാ മീന് പിടിക്കാന് പോയാല് വല്ലതും കിട്ടോ? ഹും... ചുമ്മാ ചൂണ്ട കടലില് ഇടുക, വലിച്ചെടുക്കുക. നാലുമണിക്കൂറുകൊണ്ട് ഒരു 20 കിലോ മീന് ഉറപ്പാടാ.
ആഴക്കടല് മീന്പിടുത്തം ഒരു ദിവസം ഫുള് ട്രിപ് ഉണ്ട്, ഹാഫ് ഡേ മോര്ന്ണിങ് സെഷന്, ഇവനിങ് സെഷന് അങ്ങനെ മൂന്നു തരത്തിലുണ്ട്. ഞങ്ങള് ഇവനിങ് സെഷന് ബുക്ക് ചെയ്തു.
മീന്പിടുത്തത്തിനു തലേന്നേ എല്ലാവരും ഹാജര്. അതിരാവിലെ മൂന്ന് മണി വരെ നാല്പത് കളിച്ചിരിക്കുബോള് ചിലര്ക്കോരു കൊതി. കാലത്തെ സെഷന് ഒന്ന് കയാക്കിങിനു പോയാലോ? (നാലടിച്ചിരിക്കുബോള് രണ്ട് കുണുക്ക് ഉണ്ടായാല് ഈവക ഐഡിയ വന്നില്ലെങ്കിലേ അതിശയിക്കേണ്ടൂ) നല്ല ഐഡിയാ, എല്ലാവരും അതിനും റെഡി.
കയക്കിങ്ങിനു കാലത്തെ എട്ട് മണിക്ക് ജെട്ടിയിലെത്തണം . അന്നാ പിന്നെ ഉറങ്ങണ്ടാ, അല്ലേല് ആരും എനിക്കുകേലാ. പ്രഭാത ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കാന് നേരമില്ലാ. ഓരോ ഓംലറ്റ് ഉണ്ടാക്കി കഴിച്ചു.
കുടിക്കാന് വല്ലതും വേണോ? ഉം, ഒരു കൂളറേ കയ്യിലുള്ളൂ, അന്നാ അതില് ബിയര് നിറക്ക്, വെള്ളം വേണോ? എന്തിനു? ആ സ്ഥലം ഉണ്ടേല് മൂന്ന് ബിയര് ഇടാം, കുറ്റം പറയരുതല്ലോ പേരിനു ഒരു വെള്ളക്കുപ്പി കൈയില് പിടിച്ചു.
കാലത്തെ കായാക്കിങ്ങും കഴിഞ്ഞ് 12 മണിക്കു മീന് പിടിക്കാന് എല്ലാവരും ഉത്സാഹരായി ജെട്ടിയിലെത്തി.
ബോട്ടിന്റെ ക്യാപ്റ്റന്, ഇന്നു അല്പം തിരമാല ഉണ്ടാകും എന്ന് മുന്നറിയിപ്പ് തന്നത് കേള്ക്കാന് ഞങ്ങള് ചെവി കൊടുത്തില്ല. ബോട്ടില് ഏകദേശം അന്പതോളം ജനം. ഞങ്ങള് ഒരു മുപ്പതും, ഒരു ഇരുപതോളം ചൈനക്കാരും, പിന്നെ ഒന്നോ രണ്ടോ വെള്ളക്കാരും.
ഞങ്ങള് ബോട്ടിന്റെ മുന്പില് തന്നെ സ്ഥലം പിടിച്ചു. ഒരു മുപ്പത് മിനിറ്റ്സ് യാത്രാ, പിന്നെ നാലു മണിക്കൂര് ചൂണ്ടല് പിന്നെ തിരികെ ആകെ 5 മണിക്കൂര് പരിപാടി.
ബോട്ട് സ്റ്റാര്ട്ടായി, തിരമാലകളെ മുറിച്ച് ആഴക്കടലിലേക്ക്. ക്യാപ്റ്റന് പറഞ്ഞപോലെ തിരമാല ഒരു ആറടിയോളം. ഓരോ തിരയടിക്കുബോഴും, ഞങ്ങള് ആര്ത്തട്ടഹസിച്ചു. ചിലര് ടൈറ്റാനിക് കോപ്പിയടിച്ച് നില്പായി, ചില ഫൂചര് മില്യനേര്സ് ഒരു ബോട്ട് വാങ്ങുത്തതിനെ പറ്റി ചര്ച്ച തുടങ്ങി. ചൂണ്ടയിടാന് പരിചയമില്ലാത്തവര് ചൂണ്ട ഇടല് റ്റെക്നിക്ക് ചര്ച്ച ചെയ്തു. ഇരയെങ്ങനെ കൊത്തണം, മീന് കൊത്തിയതെങനെ അറിയാം അങ്ങനെ അങ്ങെനെ...
ഏകദേശം പതിനഞ്ച് മിനിട്ട് യാത്ര കഴിഞ്ഞു, തിരമാലകള് കൂടുന്നതല്ലാതെ കുറയുന്ന മട്ടില്ല. എന്റെ പത്നി ചുമ്മ കാറിലിരുന്നാല് വാളു വെക്കും. ഈ സുഖകരമായ യാത്ര അവരെ ആദ്യ വാളിനടിമയാക്കി. ഇത് കണ്ട് ഞാന് ചൂണ്ട ഇടല് വേണ്ടാ എന്ന് തീരുമാനിച്ച് അവരെ മടിയില് കിടത്തി ഇരിപ്പായി. പിന്നെ അടുത്ത ഓരോ മിനിറ്റിലും ഓരോ തരുണീമണികളും വാളിനടിമയായി.
ഭാര്യമാര് മാത്രം വാളുവെക്കുന്നത് ഒരു കുറവാകുമെന്ന് കരുതി, ഓരോ ചേട്ടന്മാരും വാളായി. ഓരോ തിരമാല വരുബോഴേക്കും ഞങ്ങള് ഒരു മുപ്പത് ജനം വരിവരിയായി വാളുവെക്കുന്നു. ചൂണ്ട ഇടല് തുടങ്ങിയതേയുള്ളൂ, ഇനിയും നാലുമണിക്കൂര് ഈ ബോട്ടില് നിന്നാല് എല്ലാം മണ്ണടിയുമെന്ന് തോന്നുംവിധം വാളു മഹോത്സവം നടക്കുന്നു.
ഒരുവന് ക്യാപ്റ്റനോട്, “സാര് എല്ലാവരും സിക്ക് ആണു ഒന്ന് നേരത്തേ മീന്പിടുത്തം നിര്ത്തി മടങ്ങാമോ”
അതു പറ്റില്ല, ചൈനക്കാര്ക്കു നല്ലപോലെ മീന് കിട്ടുന്നുണ്ട് അവര് സമ്മതിക്കുകില്ല. കാലത്തു കഴിച്ച ഓംലറ്റ് മീന് വളരെ ഇഷ്ടമായതുക്ണ്ടോ എന്നറിയില്ലാ, ചൈനക്കാര്ക്ക് ഇഷ്ടം പോലെ മീന് കിട്ടുന്നു.
ഓരോ സെക്കന്റും എണ്ണി, ഓരോ തിരമാലയും എണ്ണി ഞങ്ങളന്ന് നാലുമണിക്കൂര് നടുക്കടലില്. ആകെയുള്ള ഒരു ബോട്ടില് വെള്ളം ആദ്യ വാളില് തന്നെ തീര്ന്നു. പിന്നെ ചിലര് ബീയര് വായ് കഴുകാന് ഉപയൊഗിച്ചു. എങ്ങനയോ നാലുമണിക്കൂര് കഴിച്ചുകൂട്ടി, വൈകിട്ട് വീട്ടിലെത്തി, ചൂടന് കഞ്ഞിയും, അച്ചാറും കൂട്ടി കഴിച്ച് കിടന്നുറങ്ങി.
അതില് പിന്നെ എന്ന് മീന് പിടിക്കാന് പോകുന്നതിനും മുന്പേ കാലവസ്ഥ നോക്കിയതിനുശേഷമേ പോകൂ. ഭാര്യമാരെ മീന്പിടുത്തത്തില് നിന്നും ഒഴിവാക്കുകയും ചെയ്തു.
കുട്ടിക്കാലത്ത് കണ്ണന്കുളത്തിലും,ചിറക്കുളത്തിലും ചൂണ്ട ഇട്ടിട്ടുണ്ട്, പിന്നെ ഊത്തല് പിടുത്തത്തിനും, ഈസ്റ്റര് വടമ മീന്പിടുത്തത്തിനും അപ്പനു ഒരു സഹായി, എന്നല്ലാതെ എനിക്ക് ഒരു പരിചയവും മീന് പിടുത്തത്തിലില്ല. ചൂണ്ട ഇടുന്നത് അപ്പനറിഞ്ഞാല് അന്ന് വൈകിട്ട് ഒരു ലോഡ് ഊരി വടിക്ക് കുറവുണ്ടാകും എങ്കിലും എനിക്ക് ചൂണ്ടല് ഒരു ഹരമായിരുന്നു. കിട്ടുന്നത് വെറും പരലും,മുത്തി,മാഗ്ലംജി,ആര,കാരി എന്നിവയല്ലാതെ ഒന്നും എന്റെ ഓര്മയിലില്ല. അതെങ്ങിനാ, മീന്ചാത്തന് ബെന്നി,കുറുക്കന് ജോയി,കോറോന് ജോസേട്ടന്, കൂനാച്ചി എന്നിവര് ആ കരയിലുള്ളിടത്തോളം കാലം ഒരു മീനും ഒരു കൊളത്തിലും കണില്ല. ഈവക മീനുകളൊക്കെ ഇന്ന് ഉണ്ടോ എന്തോ?
കാലങ്ങള്ക്കുശേഷം എബി വിളിച്ച് “ഡാ നമ്മുക്ക് ആഴക്കടലില് ചൂണ്ടാന് പോകാം” എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള് എനിക്കുണ്ടായ ഒരു സന്തോഷം, ഇന്ന് അപ്പന്റെ തല്ലു കൊള്ളാതെ ഒരു ദിവസം മൊത്തം ചൂണ്ടാലോ.
ഡാ എബീ നീ അന്നാ വേറെ കുറെ അണ്ണന്മാരെ കൂടി കൂട്ട്. അപ്പോള് പോക്കിനു ഒരു ഗുമ്മുവരും എന്താ? അവന് കേട്ടപാടെ ന്വൂ ഇഗ്ലണ്ടില് അറിയുന്ന എല്ലാവരേയും തലേന്നേ വീട്ടിലേക്ക് വിളിച്ചു.
ഡാ മീന് പിടിക്കാന് പോയാല് വല്ലതും കിട്ടോ? ഹും... ചുമ്മാ ചൂണ്ട കടലില് ഇടുക, വലിച്ചെടുക്കുക. നാലുമണിക്കൂറുകൊണ്ട് ഒരു 20 കിലോ മീന് ഉറപ്പാടാ.
ആഴക്കടല് മീന്പിടുത്തം ഒരു ദിവസം ഫുള് ട്രിപ് ഉണ്ട്, ഹാഫ് ഡേ മോര്ന്ണിങ് സെഷന്, ഇവനിങ് സെഷന് അങ്ങനെ മൂന്നു തരത്തിലുണ്ട്. ഞങ്ങള് ഇവനിങ് സെഷന് ബുക്ക് ചെയ്തു.
മീന്പിടുത്തത്തിനു തലേന്നേ എല്ലാവരും ഹാജര്. അതിരാവിലെ മൂന്ന് മണി വരെ നാല്പത് കളിച്ചിരിക്കുബോള് ചിലര്ക്കോരു കൊതി. കാലത്തെ സെഷന് ഒന്ന് കയാക്കിങിനു പോയാലോ? (നാലടിച്ചിരിക്കുബോള് രണ്ട് കുണുക്ക് ഉണ്ടായാല് ഈവക ഐഡിയ വന്നില്ലെങ്കിലേ അതിശയിക്കേണ്ടൂ) നല്ല ഐഡിയാ, എല്ലാവരും അതിനും റെഡി.
കയക്കിങ്ങിനു കാലത്തെ എട്ട് മണിക്ക് ജെട്ടിയിലെത്തണം . അന്നാ പിന്നെ ഉറങ്ങണ്ടാ, അല്ലേല് ആരും എനിക്കുകേലാ. പ്രഭാത ഭക്ഷണം ഉണ്ടാക്കാന് നേരമില്ലാ. ഓരോ ഓംലറ്റ് ഉണ്ടാക്കി കഴിച്ചു.
കുടിക്കാന് വല്ലതും വേണോ? ഉം, ഒരു കൂളറേ കയ്യിലുള്ളൂ, അന്നാ അതില് ബിയര് നിറക്ക്, വെള്ളം വേണോ? എന്തിനു? ആ സ്ഥലം ഉണ്ടേല് മൂന്ന് ബിയര് ഇടാം, കുറ്റം പറയരുതല്ലോ പേരിനു ഒരു വെള്ളക്കുപ്പി കൈയില് പിടിച്ചു.
കാലത്തെ കായാക്കിങ്ങും കഴിഞ്ഞ് 12 മണിക്കു മീന് പിടിക്കാന് എല്ലാവരും ഉത്സാഹരായി ജെട്ടിയിലെത്തി.
ബോട്ടിന്റെ ക്യാപ്റ്റന്, ഇന്നു അല്പം തിരമാല ഉണ്ടാകും എന്ന് മുന്നറിയിപ്പ് തന്നത് കേള്ക്കാന് ഞങ്ങള് ചെവി കൊടുത്തില്ല. ബോട്ടില് ഏകദേശം അന്പതോളം ജനം. ഞങ്ങള് ഒരു മുപ്പതും, ഒരു ഇരുപതോളം ചൈനക്കാരും, പിന്നെ ഒന്നോ രണ്ടോ വെള്ളക്കാരും.
ഞങ്ങള് ബോട്ടിന്റെ മുന്പില് തന്നെ സ്ഥലം പിടിച്ചു. ഒരു മുപ്പത് മിനിറ്റ്സ് യാത്രാ, പിന്നെ നാലു മണിക്കൂര് ചൂണ്ടല് പിന്നെ തിരികെ ആകെ 5 മണിക്കൂര് പരിപാടി.
ബോട്ട് സ്റ്റാര്ട്ടായി, തിരമാലകളെ മുറിച്ച് ആഴക്കടലിലേക്ക്. ക്യാപ്റ്റന് പറഞ്ഞപോലെ തിരമാല ഒരു ആറടിയോളം. ഓരോ തിരയടിക്കുബോഴും, ഞങ്ങള് ആര്ത്തട്ടഹസിച്ചു. ചിലര് ടൈറ്റാനിക് കോപ്പിയടിച്ച് നില്പായി, ചില ഫൂചര് മില്യനേര്സ് ഒരു ബോട്ട് വാങ്ങുത്തതിനെ പറ്റി ചര്ച്ച തുടങ്ങി. ചൂണ്ടയിടാന് പരിചയമില്ലാത്തവര് ചൂണ്ട ഇടല് റ്റെക്നിക്ക് ചര്ച്ച ചെയ്തു. ഇരയെങ്ങനെ കൊത്തണം, മീന് കൊത്തിയതെങനെ അറിയാം അങ്ങനെ അങ്ങെനെ...
ഏകദേശം പതിനഞ്ച് മിനിട്ട് യാത്ര കഴിഞ്ഞു, തിരമാലകള് കൂടുന്നതല്ലാതെ കുറയുന്ന മട്ടില്ല. എന്റെ പത്നി ചുമ്മ കാറിലിരുന്നാല് വാളു വെക്കും. ഈ സുഖകരമായ യാത്ര അവരെ ആദ്യ വാളിനടിമയാക്കി. ഇത് കണ്ട് ഞാന് ചൂണ്ട ഇടല് വേണ്ടാ എന്ന് തീരുമാനിച്ച് അവരെ മടിയില് കിടത്തി ഇരിപ്പായി. പിന്നെ അടുത്ത ഓരോ മിനിറ്റിലും ഓരോ തരുണീമണികളും വാളിനടിമയായി.
ഭാര്യമാര് മാത്രം വാളുവെക്കുന്നത് ഒരു കുറവാകുമെന്ന് കരുതി, ഓരോ ചേട്ടന്മാരും വാളായി. ഓരോ തിരമാല വരുബോഴേക്കും ഞങ്ങള് ഒരു മുപ്പത് ജനം വരിവരിയായി വാളുവെക്കുന്നു. ചൂണ്ട ഇടല് തുടങ്ങിയതേയുള്ളൂ, ഇനിയും നാലുമണിക്കൂര് ഈ ബോട്ടില് നിന്നാല് എല്ലാം മണ്ണടിയുമെന്ന് തോന്നുംവിധം വാളു മഹോത്സവം നടക്കുന്നു.
ഒരുവന് ക്യാപ്റ്റനോട്, “സാര് എല്ലാവരും സിക്ക് ആണു ഒന്ന് നേരത്തേ മീന്പിടുത്തം നിര്ത്തി മടങ്ങാമോ”
അതു പറ്റില്ല, ചൈനക്കാര്ക്കു നല്ലപോലെ മീന് കിട്ടുന്നുണ്ട് അവര് സമ്മതിക്കുകില്ല. കാലത്തു കഴിച്ച ഓംലറ്റ് മീന് വളരെ ഇഷ്ടമായതുക്ണ്ടോ എന്നറിയില്ലാ, ചൈനക്കാര്ക്ക് ഇഷ്ടം പോലെ മീന് കിട്ടുന്നു.
ഓരോ സെക്കന്റും എണ്ണി, ഓരോ തിരമാലയും എണ്ണി ഞങ്ങളന്ന് നാലുമണിക്കൂര് നടുക്കടലില്. ആകെയുള്ള ഒരു ബോട്ടില് വെള്ളം ആദ്യ വാളില് തന്നെ തീര്ന്നു. പിന്നെ ചിലര് ബീയര് വായ് കഴുകാന് ഉപയൊഗിച്ചു. എങ്ങനയോ നാലുമണിക്കൂര് കഴിച്ചുകൂട്ടി, വൈകിട്ട് വീട്ടിലെത്തി, ചൂടന് കഞ്ഞിയും, അച്ചാറും കൂട്ടി കഴിച്ച് കിടന്നുറങ്ങി.
അതില് പിന്നെ എന്ന് മീന് പിടിക്കാന് പോകുന്നതിനും മുന്പേ കാലവസ്ഥ നോക്കിയതിനുശേഷമേ പോകൂ. ഭാര്യമാരെ മീന്പിടുത്തത്തില് നിന്നും ഒഴിവാക്കുകയും ചെയ്തു.
Subscribe to:
Posts (Atom)